sözlük yazarlarının en sevdiği şiirler

Neyzen Tevfik - Mecnun

can yücel seninle yaşlanmak istiyorum adam gibi bi şiir ezberleyin lan bi gün elbet işe yarar

ramiz dayı - herkes öldürür sevdiğini

Ah Ulan Rıza..

benim için (bkz: ahmet erhan) şiirleridir.

Bayrak

aq tayyıbı piç etti ama sezai karakoç ey sevgili sozlerı harıkadır

ümit yaşar oğuzcan-çaresizlik

Çok şiir okumamda şu söz bu ara hep aklımda; Sen koşmana bak küheylan Çatlarsan seni doğuran kısrak utansın (sözler az yanlış olabilir)

(bkz: gülüşü)

adı aşktı bu yalnızlığın ! Adı aşk'tı ve gitmeseydin biz olacaktı.

(bkz: can yücel) (bkz: seninle yaşlanmak istiyorum)ezbere bildiğim tek şiir lan

yılmaz erdoğan- sana bakmak, şimdi gidiyorsun ya hüseyin nihal atsız- geri gelen mektup özdemir asaf'ın bütün şiirleri

masa da masaymış ha aysel git başımdan mona roza kar (Sezai Karakoç)

Sevi siiri

hamam tası gümüşten yeni çıktım sikişten beni bu işe bulaştıran yeni o yavşak enişten

Yağmurdan sonra büyürmüş başak Meyvalar sabırla olgunlaşırmış Birgün gözlerimin ta içine bak Anlarsın ölüler niçin yaşarmış (bkz: sezai karakoç) (bkz: mona roza)

Ataol BEHRAMOĞLU - Yaşadıklarımdan Öğrendiğim Bir Şey Var

(bkz: sümbülzade vehbi efendi)

Hüseyin Nihal Atsız - Geri Gelen Mektup

attila ilhan-cinayet saati ... cinayeti kör bir kayıkçı gördü ben gördüm kulaklarım gördü vapur kudurdu kuduz gibi böğürdü hiç biriniz orada yoktunuz ...

can yücel-kadın dediğin

attila ilhan - kaptan 1 2 3 4 5 ve nazim siirleri. kendisini zerre sevmem ama nfk nin kaldirimlar ve sakarya turkusu adli siiri efsanelesenlerdendir. cemal sureya, orhan veli, edip cansever vsvsvs.. hangi birini soyleyelim saygideger yazarlar.

william shakespeare sevgilim

uzanmışım kumsala, güneş damlar içime. kurumuş dudaklarımda, unutulmaz bir beste; si... fenerbahçe...

memleketin tüm ibneleri toplanmış mekteb-i sultani'de ah bir müdür olsam topunu sikerim bir saniyede

(bkz: ben içeri düştüğümden beri)

(bkz: ültimatom) (bkz: invictus) (bkz: köşe) (bkz: göğe bak) (bkz: ilahi komedya) (bkz: 19 yaşım) bunlar sadece hatırladıklarım.

(bkz: mutlak seveceksin) "ram ol bana, ruhun yeni bir aleme girsin. yazmış kaderin, aşkıma ömrünce esirsin! aklınla, şuurunla, hayalinle bilirsin; mutlak seveceksin beni, bundan kaçamazsın..."

aziz nesin- susarak

(bkz: sessiz gemi ) (bkz: hayatı ıskalama lüksün yok senin)

(bkz: yeni bir sayfada sana bakmak)

bayan nihayet

Palyaço

ve kuru yaprak dala dedi ki; beni unutma, hatırla yeşil günlerimizi

cemal süreya / biliyorum sana giden yollar kapalı en sevdiğim olmasa da çok severim.

ama sen yine de gitme... gidersen peşinden gelmem ama kalırsan bu masalın sonunu birlikte öğreniriz... cemal süreya

yahya kemal beyatlı - sessiz gemi

seni sevmek güzel şey, ümitli şey dünyanın en güzel sesinden en güzel şarkıyı dinlemek gibi bir şey fakat artık ümit yetmiyor bana ben şarkı dinlemek değil şarkı söylemek istiyorum. nazım hikmet

soytarılık etmeden güldürebilmek seni ekmek çalmadan doyurabilmek ve haksızlık etmeden doğan güneşe bütün aydınlıkları içine süzebilmek gibi mülteci isteklerim oldu ara sıra biliyorsun şimdi iyi niyetlerimi bir bir yargılayıp asıyorum bu son olsun bu son olsun (bkz: yusuf hayaloğlu (bkz: ayrılık hediyesi) )

ağlamak için gözden yaş mı akmalı? dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı? sevmek için güzele mi bakmalı? çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı? hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır? özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı? hırsızlık; para, malmı çalmaktır? saadet çalmak, hırsızlık olamaz mı? solması için gülü dalından mı koparmalı? pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı? öldürmek için silah, hançer mı olmalı? saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun olamaz mı? (bkz: victor hugo)

gözlerinden öperim canım en çok da burnundan gülme ciddi söylüyorum ahmed arif

sana bakmak bütün rastlantıları reddedip bir mucizeyi anlamaktır sana bakmak allah’a inanmaktır yılmaz erdoğan

sevgilim, bir günün ortası şimdi taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık, ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde uzat bana uzat ellerini izinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar istanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu, güvercinler güneşten bir sessizliği biriktiriyor ben seni düşünüyorum seni hani tıpkı o ilk günlerdeki gibi kalbim diyorum kalbim daha dün tezgâhtan çıkmış bir su sayacı gibi aşkı anılar besliyor düşler kadar bu yüzden diyorum ki aşk eskidikçe aşktır sevgi eskidikçe sevgi. günümüz ekmeğimiz, türkümüz çoluğumuz çocuğumuz binalar yan yana yükselip gidiyor vapurların ağzı köpük içinde uzaklarda ne kapılar açılıyor tirenin biri bir istasyona varıyor ordan çıkıyor biri. her şey biliyor her şey sen biliyor musun bakalım seni nice sevdiğimi? üstüne titrrediğimi? geldiğimi? gittiğimi hadi!

acı çekene saygı şiiridir. ben tanrı olsam intihar ederdim, insanlarla birlikte acı çekmeyi öğrenemediğim için. şiirin son dizeleri böyle biter.

ondört asır evvel, yine bir böyle geceydi, kumdan, ayın ondördü, bir öksüz çıkıverdi! lâkin o ne hüsrandı ki: hissetmedi gözler; kaç bin senedir, halbuki, bekleşmedelerdi! nerden görecekler? göremezlerdi tabî'î: bir kere, zuhûr ettiği çöl en sapa yerdi; bir kere de, ma'mure-i dünyâ, o zamanlar, buhranlar içindeydi, bugünden de beterdi. sırtlanları geçmişti beşer yırtıcılıkta; dişsiz mi bir insan, onu kardeşleri yerdi! fevzâ bütün âfâkını sarmıştı zemînin salgındı, bugün şark'ı yıkan, tefrika derdi. derken, büyümüş, kırkına gelmişti ki öksüz, başlarda gezen kanlı ayaklar suya erdi! bir nefhada kurtardı insanlığı o ma'sum, bir hamlede kayserleri, kisrâları serdi! aczin ki, ezilmekti bütün hakkı, dirildi; zulmün ki, zevâl akılına gelmezdi, geberdi! âlemlere, rahmetti, evet, şer'-i mübîni, şehbâlini adl isteyenin yurduna gerdi. dünya neye sâhipse, onun vergisidir hep; medyûn ona cem'iyyeti, medyûn ona ferdi. medyûndur o ma'sûma bütün bir beşeriyyet... yâ rab, bizi mahşerde bu ikrâr ile haşret.